Een nieuw PUM project in Oekraïne door Bernadette Damhuis met een heel andere inhoud ten opzichte van mijn 18 vorige missies.

Nu wil men graag
1. advies over de verkoop in Nederland/Europa van handenarbeid-art producten (kunstnijverheid is een goed maar wat ouderwetse term)
2. een selectie van werk dat mogelijk verkocht kan worden in Nederland.

Op de eerste plaats ben ik zeer verrast over de hoeveelheid verschillende handwerk-handenarbeid technieken die er gebruikt worden, de originaliteit en de koppeling met oude technieken in een nieuw modern jasje. Ik vind het ontzettend leerzaam en leuk om allerlei technieken te zien. Echter lang niet alle producten zijn m.i. goed verkoopbaar in Nederland. Elke dag vertel ik zeker een aantal keren dat ze zich ook op de inlandse markt moeten richten of in omliggende landen. Daarnaast wordt er bij de keramiek artikelen veel te veel tierelantijnen gebruikt. (wat dat woord in het Engels betekent wist ik niet)

Verder heb ik, op ongeveer 10 pagina´s, mijn programma voor deze week en dit is zeer detaillistisch uitgewerkt en kom ik niet voor allerlei verassingen te staan zoals vaak in vorige missies. Mijn begeleidster Tatiana en begeleider Oleksandr spreken bijna geen Engels en dat levert allerlei komische situaties op en moet er heel vaak met handen en voeten gecommuniceerd worden. Men zorgt elke dag voor een vertaler en die spreken heel goed Engels. Met Tatiana heb ik een super leuk contact en lachen heel veel, zeker na een glaasje wodka of whisky in de nachttrein. De functie van Oleksandr blijft mij geheel onduidelijk, hij draagt mijn tassen maar is daarnaast vaak dronken en geeft geen enkele toevoeging. Voor hem doe ik mijn hotelkamer op slot!

Ik maak een soort rondreis van Kiev naar het westen Vinnytsia-Lviv-Chernihiv-Dnipro-Sloviansk-Kiev van west naar noord naar oost. Het reizen gaat per trein/bus/taxi/auto/metro. Het westen is het meest modern en in het verre oosten, dicht bij Donetck, is alles veel kaler en armoediger en zie je dat de Russische invloed groot is. Ik slaap in prima hotels en in het oosten in een eco/lodge zonder internet maar natuurlijk wel met heel veel wodka. En het is erg koud, ik heb van hotel-slippers een extra zooltje gemaakt voor in mijn schoenen, en dat werkt.

Op de eerste dag, bij een grote bijeenkomst van allerlei sectorvertegenwoordigers van Stina/ www.stina.ua, beland ik al heel snel in een discussie over de export van producten van Oekraïne naar Nederland. Dit thema is op dit moment heel actueel. De vragen zijn heel specifiek en soms geef ik een vaag antwoord met een gulle glimlach omdat ik in vele zaken niet echt de deskundige ben. Daarnaast is me door de PUM afgeraden me te mengen in politieke kwesties.

Je kunt niet zo gek bedenken waar ze me advies over vragen. Bedrijven ontvangen me, kunstenaars en andere mensen hebben speciaal voor mij tentoonstellingen ingericht, ik krijg rondleidingen, volg workshops om een bepaalde techniek uit te proberen. Daarnaast laten ze me allerlei historische gebouwen zien en men laat zien erg trots te zijn op hun cultuur en land.

Binnen de sector houtbewerking zie ik prachtige houten schalen, poppenhuizen, beschilderde voorwerpen, bezoek ik een opleidingsinstituut voor traditionele houtbewerkers die o.a. restauraties kunnen uitvoeren. Jammer dat prachtig bewerkte stoelen en tuinbanken te zwaar zijn om mee te nemen.

Binnen de richting textiel worden veel poppen gemaakt, hoeden gevilt, geweven, gehaakt, geborduurd, stoffen bloemen gemaakt, ik geef zelfs advies in een bedrijf dat bruidskleding en communie jurken of prinsessenjurken maken.

Binnen de sector metaal bezoek ik een bedrijf dat dure sieraden maakt, spreek ik een jongen die van oud metaal kunstzinnige voorwerpen maakt.
Binnen de sector keramiek zie ik prachtige potten en borden en kopjes.

Bij het zien van de keramiek producten zie je vooral fel gekleurde en lelijke voorwerpen die bepaalde groepen in Nederland graag in de tuin zetten. Zonder al die tierlantijnen en felle kleuren zijn ze eigenlijk best aardig. In Sloviansk zijn nu reeds 600 bedrijfjes die keramiek producten maken. We bezoeken er zeker 12 en krijg overal een geschenk mee. Ik ga naar huis met een kan en bekers waar mijn naam in staat, helaas vind ik ze foei lelijk. De bedrijfjes willen graag meer export naar Europa want dan is meer te verdienen. Op de terugweg sneuvelen enkele producten waar ik niet rouwig om ben.

Alle bedrijven en mensen hebben behoefte aan meer omzet en werkgelegenheid voor vaak kansarme vrouwen. Binnen een speciaal project in Lviv wil men graag beginnen met een bakkerij dat speciale koeken gaan maken die door weduwvrouwen van militairen gerund zou moeten worden en op die manier hun levensstandaard te verhogen maar ook voor de contacten. Eigenlijk echt sociaal work!

Daarnaast geef ik zelfs advies over winkelinrichtingen hoe producten beter tentoongesteld kunnen worden en dat men zich misschien meer in enkele producten moet specialiseren. En verder zou een economische groei ook in de toeristische eco-sector gezocht kunnen worden.

Persoonlijk vermaak ik me uitstekend en de mensen zijn zeer gastvrij en er wordt zeer goed voor me gezorgd, ik maak lange dagen en heb bijna geen tijd om aan mijn PUM verslag te werken. Ik hoef nooit mijn koffer te dragen, dat doen mannen voor je!! Ik voel me vaak weer als Maxima, overal op de foto en mijn koffer zit ontzettend vol met veel gekregen producten.

Ik ben een bevoorrecht mens om dit allemaal te mogen meemaken, op de terugweg in het vliegtuig heb ik mijn fotobestand om mijn telefoon bekeken en alleen van dit jaar staan er foto´s op van Spanje-Benin-Afrika-Oerol-Bangladesh-Portugal en de Oekraïne. Het was wel heel veel dit jaar maar ook allemaal ontzettend interessant.

Recente Reisverslagen: